Over ons

Samen musiceren 

Dindua is een vereniging met ongeveer 25 leden. Een leuke, gezellige vereniging waar we onder leiding van Dani van Kruistum iedere maandagavond repeteren.

Welkom

Welkom op de site van Christelijke Muziekvereniging Dindua uit Vlagtwedde.

Christelijke Muziekvereniging Dindua is opgericht in 1920 te Vlagtwedde.

De naam betekend: Door Inspanning Nuttig Door Uitspanning Aangenaam.


De fanfare is samengesteld uit een gezellige mix van amateurmusici uit te regio. Dindua is een verenging met ongeveer 25 leden waaronder ook jeugd. Een leuke, gezellige vereniging. Sinds 2024 staat Dindua onder leiding van Dani van Kruistum.

Dindua wordt erg gewaardeerd als concertorkest. Een goed voorbeeld hiervan is het jaarlijkse voorjaarsconcert waar steevast wordt opgetreden met klassieke als ook hedendaagse (pop)muziek.


Op deze site vindt u meer informatie over onze vereniging. Wilt u meer informatie of heeft u vragen? Vul dan het contactformulier in op deze website. 


Wij wensen u veel plezier op onze site.

 

Agenda

Kom langs en geniet!

Begeleiden kerkdienst Blijham

16 juni 2024

Open repetitie

24 juni 2024
19.30 uur 't Kruispunt te Vlagtwedde

Zomerconcert openluchttheater

14 juli 2024 te Sellingen

14.30 - 16.30 uur

Leden aan het woord

In de schijnwerpers!

Esther de Boer - Kruize

Hallo allemaal!

Ik kwam met Dindua in aanraking door mijn dochter. Zij kreeg in groep 5 (2013) muziek in de klas, kennismaken met een instrument. Ze kwam met een cornet thuis. Voor mij waren het voor die tijd allemaal “toeters”. Geen idee wat de verschillen waren. Ik had me er nooit zo in verdiept. Met mijn muzikale achtergrond met jaren pianoles als kind en zingend bij een Christelijk koor wilde ik het natuurlijk ook even proberen. Noten lezen kon ik al, alleen geluid uit zo’n ding krijgen was nog wel even lastig. Ik kwam in gesprek met de voorzitter van de club en had al snel een bugel thuis. Ik kreeg les van de toenmalige dirigent en had al snel ontzettend veel plezier in het muziek maken. Door drukte in mijn werk en mijn privé leven moest ik noodgedwongen stoppen, maar na een klein jaar miste ik het muziek maken toch wel. Terug bij de vereniging heb ik muzieklessen genomen bij de muziekschool. Binnen vrij korte tijd mocht ik ook meespelen in de grote groep en behaalde mijn muziekdiploma A en B. Ook heb ik mij aangesloten bij het bestuur als penningmeester. Ik speel dus nu al weer wat jaren met veel plezier. Het is een gezellige groep mensen en een hechte groep. Een heerlijke stukje ontspanning!
(ik heb zelfs mijn liefde er gevonden 😉)

Dirigent Dani van Kruistum

Op 7-jarige leeftijd ben ik begonnen met muziek maken, ik begon op kleine trom waarna melodisch en drums al snel volgde. Ik ben door mijn vader opgeleid (Theo van Kruistum).

Op een leeftijd van 7 jaar ben ik ook begonnen met spelen bij de muziekvereniging van Koningin Wilhelmina Delfzijl (Orkest/Malletband)

Omdat ik op een vroege leeftijd ben begonnen met muziek maken en met het spelen bij Koningin Wilhelmina, heb ik een grote/brede kennis van het repertoire en alle instrumentarium.

Buiten het bespelen van de instrumenten heb ik verschillende directie lessen/clinics gevolgd.

 

Wat heeft geresulteerd in, dat ik nu een mooi arsenaal aan muziekverenigingen mag leiden.

 

  

  • Dirigent/Docent, Malletband Wilhelmina Bedum (2021 tot heden)

 

  • Dirigent/Docent, Malletband Wilhelmina Hoogeveen (2018 tot heden)

 

  • Dirigent/Docent, Malletband Amicitia Musselkanaal (2019 tot heden)

 

  • Docent Kunstenschool Stadskanaal (2018 tot heden)

 

  • Docent SMO, Delfzijl (2017 tot heden)

 

  • Drummer Jetset Live (2017 tot heden)

 

Gestudeerd aan:

  • KTM Groningen, opleiding artiest muziek (versneld traject)
  • Conservatorium Enschede

Jan Luring

Toen ik een jaar of negen was kwam mijn vader terug van de muziekrepetitie en zette zijn althoorn weer achter het bed. Ik vond dat ik dat ook wel kon en pakte de hoorn en begon lawaai te maken. “Wist doe dat ook leern?” vroeg pa. Hij pakte een stukje karton en tekende de toonladder er op met de grepen. De volgende morgen na de kerk kon ik trots vertellen; ik speel op een toeter en heb les. En direct gingen er een paar mee om ook te kijken of er nog een toeter was.

Na een paar week ruilde ik de hoorn van mijn vader in voor een bugel, zo ben ik begonnen bij Exelsior Alteveer.

Toen ik een jaar of 16 was vond ik het niks meer en stopte met de muziek. Na mijn diensttijd ben ik weer begonnen op de ventieltrombone, dit was geschreven in bassleutel dus wel even wennen. Later ben ik over gestapt naar de euphonium.
Hier kwam door omstandigheden een eind aan en ben naar de Bazuin Bourtange gegaan waar ik ook euphonium speelde. Dit lidmaatschap duurde tot de fanfare van de bazuin stopte.
Ik heb nog wel paar weken op de grote trom, van toen nog drumband van de bazuin, gespeeld maar dat was het niet en zo was ik weer muzikant af.

Ergens in de jaren 90 kreeg ik bezoek ven de heer Volders en die had gehoord dat ik muzikant was geweest en of ik niet bij Dindua wilde komen spelen. Later kwamen mijn zonen en mijn vrouw ook bij het korps. Vanaf dat moment speelde ik bij Dindua op de 1e bugel, later euphonium en tegenwoordig de Bes bas. Ook help ik regelmatig andere korpsen mee als ze vragen om extra bas blazer

Reina Luring

In 2002 heb ik spontaan, na een voorjaarsconcert, gezegd: “Ik zou ook wel een instrument willen spelen. En wel een saxofoon”.
Was er eigenlijk wel klaar mee om altijd maar in de zaal te zitten luisteren.


De volgende dag had ik een altsax, van de vereniging, in huis. Ooit op de lagere school een blokfluit bespeelt en daarna nooit weer.

Dus ben maar flink gaan oefenen, en opnieuw leren noten lezen, tot ik op een gegeven moment vast liep. Vond het ook een volledige studie, tijdrovend en het viel nog niet mee.


Toen toch maar op muziekles gegaan. Theorie meegenomen van mijn jongste zoon die ook pas met de muziek was begonnen. Omdat ik als “volwassen” begon , zat ik al vrij gauw bij het korps, wat niet meeviel. Was in  het begin al blij als ik het muziekstuk mee kon lezen.

Maar na verloop van tijd ging het me toch steeds makkelijker af. (Gelukkig maar). Zelfs “uit nood geboren”  enkele jaren les gegeven aan leerlingen. Ook enkele jaren de bibliothecaresse van de vereniging geweest. Op een gegeven moment over gestapt naar de tenor sax.

Dit instrument bespeel ik nu al enkele jaren met veel plezier.

Bart Berkhout

Dag lieve muziek vrienden,


Ik vind het leuk om wat meer over mij zelf te vertellen.

Ik ben geboren als Bernard Berkhout op 25 augustus 1955 te Amsterdam en heb de afgelopen 30 jaar in Purmerend gewoond. Januari 2020 hebben we Noord Holland verruilt voor het prachtige Groningen en wonen nu in Vlagtwedde.


Ik groeide op in een muzikale familie, operette was wat de klok sloeg. Op mijn 10e begon ik bij drumband Jacob Maris te trommelen maar na een aantal vellen en stokken te hebben vernield kreeg ik een signaaltrompet (zonder ventielen) daar kon minder aan stuk. Maar dat beviel thuis en de buren niet, einde loopbaan.


Op mijn 42e, mijn drie kinderen zaten al een tijdje op de muziekschool, vond ik het trompetspelen van mijn zoon en zijn docent heel leuk. Ik kreeg een paar proeflessen voor mijn verjaardag en wilde nooit meer wat anders. Eerst samen met één trompet een Bach TR300  en twee mondstukken en later mijn eigen TR300.

De docent had ook een smal band (kweekvijver) en een echte Bigband, die jazz wat was dat een geweldige muziek. Ik raakte verslaaft aan trompettist Chet Baker (zijn muziek wel te verstaan) en mijn docent werd mijn maatje (december 2014 overleden).

Van de Smal Band overgestapt na een tijdje naar de Bigband als 4e trompet, ik heb daar een paar heel fijne jaren gehad. Ook speelde we samen in een gelegenheid combo  “Waterland en vrienden”.


Ik had goed gespaard en kon mij een Bach Stradivarius model 37 aanschaffen, het voelde als een tweede huwelijk zo gelukkig ben ik er mee.

Een bandlid vroeg mij te komen spelen in hun Herautengroep “De Stadsherauten van Purmerend” gekostumeerd en al, dit alles op een authentieke signaaltrompet en dat viel behoorlijk tegen wand de buis is wel 2 meter lang (mondstuk tot beker). Ik heb 10 jaar in veel kastelen en voor verschillende feesten gespeeld.


Door een lange periode van ziekte heb ik niet meer gespeeld en zelfs aangekochte blaasinstrumenten weggedaan. Ik heb nog in 2019 bij een fanfare KNA geprobeerd om mee te spelen, lieve mensen maar het was te veel, te groot, te druk.

In Vlagtwedde ontdekte ik muziekvereniging Dindua en ben ik een avond repetitie wezen luisteren, ik werd hartelijk ontvangen. Het voelde goed er hangt een ontspannen sfeer en de groep is niet te groot en ja hoor kreeg gelijk een paar muziekstukken mee. Fijn weer terug op mijn trompet!

De repetitie voelt als thuis komen en de groep als een warm bad, er word serieus gerepeteerd maar er is ook ruimte voor een grap! Er staan leuke optreden op het programma, niet te veel, gewoon genoeg.


Ik voel mij helemaal thuis bij Dindua.

Galerij

Dindua in beeld

Neem een kijkje in onze galerij

Neem contact op

Neem gerust contact met ons op voor informatie en vragen.

 
 
 
 
 

Volg ons

Volg ons op Facebook voor het laatste nieuws en updates!

unsplash